ΥΠΟΓΕΙΕΣ ΣΤΟΕΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ( ΑΡΘΡΟ ΧΡ. ΚΑΣΤΑΜΟΝΙΤΗΣ – ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΠΑΠΑΔΑΚΗ)
Το αρθρο αφορά την έρευνα του παλαιοντολόγου και σπηλαιολόγου, δρ. Heinrich Kusch (δρ. Χάινριχ Κους), ο οποίος εργάζεται ως εντεταλμένος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Καρλ-Φράντσενς, στο Γκρατς. Μια έρευνα απίστευτη και όμως αληθινή.
H ιστορία ξεκινάει ως εξής: Κατά την ανακατασκευή του σκελετού στέγης ενός αγροκτήματος στην Αυστρία, βρέθηκε μια αιώνων παλιά μπάλα κανονιού. Μέσα σε αυτήν βρίσκουν έναν χάρτη που δείχνει έναν λαβύρινθο υπόγειων στοών και διαδρομών.Και έτσι ξεκίνησε για τους αρχαιοσπηλαιολόγους Heinrich und Ingrid (γυναίκα του) Kusch, η έρευνα της ζωής τους.
Όπως μαρτυρεί και ο τίτλος της έρευνας, πρόκειται για τον σφραγισμένο κάτω κόσμο. Γιατί σφραγισμένος ;
Γιατί εδώ και αιώνες η εκκλησία, ειδικά στον ευρωπαικό χώρο, σφραγίζει συστηματικά υπόγειες εγκαταστάσεις-στοές-τούνελ.Πρόκειται για 2 περιοχές της Αυστρίας.Το Φόραου (άσπρο κουτάκι) και Κλόστερνόιμπουργκ (μαύρο κουτάκι)
Τι συνδέει αυτές τις 2 περιοχές;
Καταρχήν και τα 2 είναι μοναστήρια.Από το 1879, 1880, αλλά και αργότερα άρχισαν κάποιοι να εξερευνούν αυτές τις υπόγειες εγκαταστάσεις.Κατά τον 19ο αιώνα άρχισαν να ενδιαφέρονται ιερείς και επίσκοποι για τις υπόγειες αυτές στοές και έγραψαν και βιβλία για το θέμα αυτό, ειδικά στην Γερμανία. Ηταν έκπληκτοι από την ακρίβεια αυτών των εγκαταστάσεων. Και στις περιγραφές τους ανέφεραν πως μόνο ένας άγνωστος λαός θα μπορούσε να κατασκευάσει τέτοιες εγκαταστάσεις με τέτοια τεχνική τελειότητα. Τέτοια κατασκευαστική τελειότητα, ώστε ήταν βέβαιοι πως δεν κατασκευάστηκαν ούτε στην σύχρονη εποχή, όμως ούτε και κατα την διάρκεια του μεσαίωνα.
Το γιατί θα το δούμε παρακάτω.
Η ύπαρξη των υπόγειων σπηλαίων και τούνελ, ήταν γνωστή στους κατοικους των περιοχών αυτών και υπάρχουν πάνω από 120 μύθοι-θρύλοι για το θέμα αυτό.
Στην παρακάτω εικόνα βλέπουμε δεξιά τις γυναίκες που από την μέση και πάνω είχαν ανθρώπινο σώμα και από την μέση και κάτω, σώμα τράγου. Σύμφωνα με τους κατοικους της περιοχής, έβγαιναν αυτές οι πανέμορφες, ανθρωπόμορφες γυναίκες από τις σπηλιές και βοηθούσαν τους χωρικούς στις αγροτικές τους δουλειές. Ζούσαν σε σπηλιές, σε μεγάλο βάθος κάτω από την γη, σε φωτιζόμενα παλάτια.
Οι χωρικοί για να τις ευχαριστήσουν, άφηναν στην είσοδο της σπηλιάς φαγητά.’Οταν έγινε ευρύτερα η παρουσία τους γνωστή, αποσύρθηκαν αυτές οι ανθρωπόμορφες γυναίκες στο εσωτερικό της γης, προκαλώντας κατάρρευση της εισόδου και αυτό είναι ακόμη και σήμερα ορατό.Κατά την αρχαιολογική έρευνα αυτής της σπηλιάς, βρέθηκαν σε μεγάλο βάθος, σκεύη, τα οποία χρονολογούνται στην νεολιθική εποχή.Στην αριστερή εικόνα βλέπουμε νάνους, οι οποίοι εδώ και αιώνες συνδέονται με υπογειες στοές, στην Αυστρία και στην Γερμανία (ειδικά στην Βαυαρία). Τα όντα αυτά ονομάζονται σράτσλ (Schratzl).
Μέχρι πριν 6 χρόνια δεν ήταν γνωστή η ονομασία αυτή των νάνων.
Εγινε γνωστη η ονομασία αυτή, όταν δόθηκαν στοιχεία από την καθολική εκκλησία, από έναν αρχειοθέτη, ο οποίος ασχολήθηκε επί 50 χρόνια με τις εισόδους αυτές και με την μελέτη κειμένων από τον μεσαίωνα.
Στην παρακάτω εικόνα βλέπουμε την περιοχή Φόραου (Vorau) σε υψόμετρο 700 μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Το μεγαλύτερο μέρος αυτής της περιοχής έχει υπόγειες στοές, σπηλιές, τούνελ.
Ομως δεν είναι ανοιχτοί όλοι αυτοί οι υπόγειοι διάδρομοι.
Και αυτό, επειδή το 1662, δόθηκε η γραπτή οδηγία από το εκκλησιαστικό ίδρυμα Augustiner-Chorherrenst
Η απάντηση που έδωσε ο επίσκοπος είναι άγνωστη, γιατί “εξαφανίστηκε”, μαζί με όλα τα έγγραφα που αφορούν το θέμα αυτό, από τα αρχεία της περιοχής, αν και είναι καταχωρημένα.
Παρακάτω στην φωτογραφία φαίνονται οι εγκαταστάσεις του εκκλησιαστικού αυτού ιδρύματος, το οποίο είναι πάνω από 850 ετών (1163 – 2019) και είναι χτισμένο πάνω ακριβώς από υπόγεια τούνελ και σπήλαια. Υπάρχουν υπόγειοι διάδρομοι εκατοντάδων μέτρων, κάτι το οποίο επιβεβαιώνει το εκκλησιαστικό αυτό ίδρυμα, όμως τόσο για το κοινό, όσο και για τους επιστήμονες, απαγορεύεται η είσοδος.
Πάμε τώρα στην δεύτερη περιοχή του χάρτη της Αυστρίας (μαύρο κουτάκι) Κλόστερνόιμπουργκ (εκκλησιαστικό ίδρυμα και αυτό) που χτίστηκε το 1114.
Παρακάτω στην φωτογραφία βλεπουμε το αρχείο του ιδρύματος, οπου βρίσκονταν πολύ παλιά έγγραφα, τα οποία μετέφρασε ο αρχειοφύλακας του ιδρύματος dr. dr. Roehrig.
Εκεί βρέθηκε και ένα κείμενο που γράφτηκε 15. Μαρτίου 1580, από τον ηγούμενο της μονής. Σε αυτό το κείμενο γράφει ο ηγούμενος ότι αποφάσισαν να πλημμυρίσουν με λασπόνερα και πέτρες την υπόγεια στοά, την οποία χρησιμοποιούσαν οι πρώτοι χριστιανοί για χώρο προσευχής και είχε την ονομασία “στοά των 12 Αποστόλων”.
Μάλιστα αυτό θα το κατάφερναν με την εκτροπή ενός ρυακιού, (Albrechtsbach), ωστε να καλυφθεί εξ ολοκλήρου η στοά με νερό.
Επιπλέον θα έριχναν μέσα πέτρες και χώμα.
Και όλα αυτά για προστατέψουν τους καθολικούς από την χρήση της στοάς αυτής, η οποία τους οδηγεί στη παγανιστική παρακμή.
Ο ηγούμενος αναφέρει επίσης τις εμπειρίες του ιππότη Geoffroy de Charny (1300-1356), περί ερμητικών λαμπών (?!) και “άλλες τέτοιες παγανιστικές σαχλαμάρες”, οι οποίες οδήγησαν πολλούς καθολικούς στην πνευματική καταστροφή.
“To οίδημα του Κακού που βγαίνει από τις στοές αυτές, έλκει τους ανθρώπους, όπως έλκει το φως τους σκόρους”.
“Πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή, ώστε να εντοιχιστούν διπλά οι είσοδοι και κατόπιν να πλημμυριστούν με λασπόνερα. Η Μαύρη παγανιστική, ειδωλολατρική Πέτρα, που προκαλεί συμφορές, πρέπει να περιτυλιχτεί, να συσκευαστεί πολύ καλά, ώστε οι δυνάμεις της να μην έρθουν σε επαφή με τα λασπόνερα. Αυτό το καλό έργο θα φυλάσσεται από 12 φύλακες και μέχρι να τελειώσει, θα κρατηθει μακριά από τα βλέμματα του πληθυσμού.”
Χρειάστηκαν 9 χρόνια για να καθαριστεί η στοά των 12 Αποστόλων.
Ελευθερώθηκε 300 μέτρα υπόγειος διάδρομος, ο οποίος από τα λασπόνερα είχε γίνει σαν μπετόν με το πέρασμα των χρονων.
Οι στοές αυτές χρησιμοποιήθηκαν από το 910 εως το 1595 από ναίτες ιππότες.
Eδώ στην παραπάνω φωτογραφία βλέπουμε πως σφραγίστηκαν υπόγειοι διάδρομοι μέχρι πάνω με πέτρες και λάσπη, μετά από εντολή της καθολικής εκκλησίας.
Σε αυτήν την φωτογραφία βλέπουμε ένα ρωμαικό θειούχο λουτρό, σε βάθος 12 μέτρων κάτω από την γη. Και δεξιά η θεά Λούνα, θεά της Σελήνης.Και κάτι πιο ενδιαφέρον στην παρακάτω φωτογραφία, οι νεολιθικές κεραμικές φιγούρες, που βρέθηκαν στους διαδρόμους, οι οποίες κατασκευάστηκαν από κάποιον πολιτισμό πριν 8.500 χιλ. χρόνια.
Στην παρακάτω φωτογραφία βλέπουμε ένα φρεάτιο – είσοδο στις υπόγειες στοές. Υπήρχαν 12 στο Klosterneuburg, σήμερα όμως υπάρχουν μόνο 2. Τα υπόλοιπα εχουν “απομακρυνθεί”.Βλέπουμε τα ίχνη από σχοινιά στο περίγραμμα του φρεατίου.
Στάλθηκαν δείγματα σε πανεπιστημιο της Μόσχας και το αποτέλεσμα της έρευνας έδειξε χρονολόγηση κατασκευής πριν 8.500 χιλ. χρονια.Αυτό το είδος πέτρας συναντάται σήμερα μόνο στην Τσεχία, 160 χλμ μακριά από το Klosterneuburg. Το βάθος τους φτάνει τα 22 μέτρα κάτω από την γη.
Κατά τον μεσαίωνα χρησιμοποιήθηκαν οι στοές αυτές από διάφορα τάγματα και κατά την νεότερη ιστορία σφραγίστηκαν μέχρι την οροφή (η οποία πολλές φορές φτάνει σε ύψος τα 6 μέτρα).
Στις παρακάτω φωτογραφίες βλεπουμε και πάλι πως σφραγίστηκαν υπόγειοι διάδρομοι εκατοντάδων μέτρων.
Στην δεξιά φωτό βρίσκονται 2 μαύρες πέτρες.Βρίσκονταν μέσα σε ξύλινα κουτιά.
Όταν φέρει κανείς τις πέτρες αυτές στο φως του ήλιου, τότε οι πέτρες αυτές αλλάζουν το χρώμα τους και γίνονται μπλε.
Και όταν πάει κανείς να τις αγγίξει με τα χέρια, τότε μένει πάνω στην πέτρα αυτή το αποτύπωμα του χεριού, όπως φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφια (στο πάνω γκρι σημείο της πέτρας φαίνεται το αποτύπωμα των δακτύλων).
Και όταν πάει κανείς να “σκουπίσει” με το χέρι του την πέτρα, τότε εμφανίζονται και πάλι χρώματα. Πρόκειται για την ενέργεια του ανθρώπου, η οποία μεταφέρεται στην πέτρα. Και τότε η πέτρα γίνεται μαύρη.
Παρατηρήθηκε ότι 2 φορές η πέτρα αυτή έγινε από μονη της μαύρη και παρέμεινε έτσι για μερικές μέρες. Μετά απέκτησε και παλι ξαφνικά το κανονικό της χρώμα.
Προσπάθησαν να εξετάσουν την πέτρα και με UV ακτινοβολία, όμως δεν έφτασαν σε κάποιο αποτέλεσμα.
Τον Νοέμβριο του 2014 γυρίστηκε μια ταινία, όπου έκαναν ένα πείραμα με το χέρι. Μαγνητοσκοπήθηκε το πείραμα αυτό για έναν τηλεοπτικό σταθμό.
Και τον Φεβρουάριο, δηλαδή 3 μήνες μετά, εμφανίστηκε πάνω στην πέτρα το χέρι του πειράματος.
2 μήνες αργότερα άρχισαν αυτές οι πέτρες ξαφνικά να ακτινοβολούν ένα βιολετί χρώμα.
Eδώ πάλι η πέτρα με UV ακτινοβολία, όπου φαίνεται αυτό το σχέδιο που μοιάζει με Μ.
Σύμφωνα με τον δρ. Κους πρόκειται για μια αρχαία γραφή, την αρχαία γραφή του Δούναβη, η οποια χρονολογείται στο 5.300 – 3.200 π.χ.
Εδώ η μεγάλη πέτρα που λάμπει από μέσα προς τα έξω.
Εχει φωτογραφηθεί μόνο με το φως ενός προβολέα.
Για την ακτινοβολία αυτής της πέτρας δεν υπάρχει εξήγηση, ούτε από το πανεπιστήμιο της Μοντάνα, ούτε από τους γεωλόγους στο πανεπιστήμιο του Γκρατς.
Από τον δρ.δρ. Roehrig, καθηγητή του πανεπιστημίου και αρχειοφύλακα του εκκλησιαστικού ιδρύματος, παρέλαβε ο αρχαιοσπηλαιολόγος δρ. Κους έναν χάρτη με τις υπόγειες σήραγγες, οι οποίες εκτείνονται σε απόσταση 10 χλμ περίπου.
Σύμφωνα με τον αρχειοφύλακα, ο οποίος είχε φυσικά πρόσβαση σε όλα παλαιά έγγραφα του εκκλησιαστικού ιδρύματος, ότι πρόκειται για ενεργειακούς συσχετισμούς, όσο αφορά τις σήραγγες αυτές.
Αυτό το θέμα το γνώριζαν οι κληρικοί της εποχής του μεσαίωνα.
Δηλαδή το θέμα αυτό έχει να κάνει με υπόγειες ενέργειες, τις οποίες κάποιοι άνθρωποι εκείνης της εποχής μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν.
Σε όλη σχεδόν την Ευρώπη κατέχει η εκκλησία τέτοιους χάρτες.
Γερμανία, Αυστρία, Ελβετία, Ουγγαρία, Τσεχία, Γαλλία, Ισπανία, Αγγλία, Σκωτία και οπουδήποτε υπάρχει στο υπέδαφος πέτρωμα που περιέχει χαλαζία.
Κάτω βλέπουμε τον χάρτη που βρέθηκε σε μια μπάλα κανονιού, όπως αναφέρθηκα στην αρχή.
Πρόκειται για ένα αντίγραφο του γνήσιου χάρτη.
Συμφωνα με τον αρχειοφύλακα υπαρχουν 2 τύποι σηραγγων.
Ο ένας τύπος είχε 2 εισόδους. Κατά την γνώμη του η μία είσοδος ήταν σταθμός αποστολής (!!!!!!). Εκεί έμπαινε η ύλη μέσα στην σήραγγα και διαλύονταν. Μέσα στο βάθος της σήραγγας επανασυντίθονταν τα στοιχεία της ύλης και έβγαιναν στην άλλη άκρη, στην βάση λήψης (!!!)
Τα παραπάνω υπενθυμίζω πως δεν είναι κάποια θεωρία, αλλά αφορούν πληροφορίες από μεσαιωνικά έγγραφα, ακριβεις μεταφράσεις των κειμένων αυτών.
Ο δρ. Κους έκανε έρευνα στην εκκλησία του εκκλησιαστικού ιδρύματος στο Φόραου. Συμφωνα με ένα χρονικό, Κώδικας 99, εγκαινιάστηκαν στην κρύπτη της εκκλησίας αυτής άλλες 3 Αγίες Τράπεζες, το 1324.
Λένε ότι η κρύπτη αυτοί είχε 12 Αγίες Τράπεζες. Πρόκειται δηλαδη για τεραστίων διαστάσεων στοά. Μέσα σε αυτήν την κρύπτη μεταφέρθηκε και η σαρκοφάγος του ιδρυτή του εκκλησιαστικου αυτού ιδρύματος.
Το 1662 όμως σφραγίστηκε η είσοδος.
Μέχρι το 2014 ανακαλύφθηκαν 754 σημεία με υπόγειες εγκαταστάσεις.
154 σημεία κάτω από νεώτερες ή παλαιότερες κατοικίες.
574 σημεία κάτω από χωράφια, λιβάδια, και δάση
26 σημεία σε βουνά
Οι παρακάτω πέτρινες εγκαταστάσεις, κατασκευάστηκαν στην μεσολιθική εποχή.
Σε ένα αγρόκτημα υπήρχε ένας λόφος, ύψους 6 μέτρων.
Ξεκίνησε εκσκαφή το 1971 και βρέθηκε από κάτω μια κυκλική, πέτρινη κατασκευή, με διάμετρο 8 μέτρα. Στην μέση μία τρύπα.
Ολόκληρο το κτίσμα είχε γύρω γύρω πέτρινο τοιχωμα.
Επίσης ήταν καλυμμένο γύρω γύρω με άμμο χαλαζία (δεν ξερω αν λεγεται ακριβώς έτσι στα ελληνικά) πάχους 1 μέτρου.
Επίσης και το κέντρο του κύκλου και ολόκληρο το κτίσμα ήταν καλλυμένο από πάνω με άμμο χαλαζία.
Κάτω η γραφική απεικόνιση του κτίσματος.
Γύρω γύρω 56 πέτρινες πλάκες, 8 μέτρα διάμετρος.
Μια και μοναδική είσοδος, που ήταν καλυμμένη με μια τεράστια πέτρινη πλάκα. Το ύψος είναι 1,20 έως 1,40 μ. Το φάρδος 70 εκατοστά.
Και ενώ είναι ανεξήγητη η χρήση της κατασκευής αυτής, δεν χωράει να μπει όρθιος εκεί μέσα ένας άνθρωπος, την εξήγηση την δίνει και πάλι ο δρ.δρ. Roehrig.
Σύμφωνα με αυτόν, η κατασκευή αυτή συσσωρεύει τις ενέργειες που εκπέμπονταν από τις υπόγειες σήραγγες, τις ενίσχυε και τις προωθούσε ξανά ενισχυμένες. Το πως ακριβώς γινόταν αυτό, είναι άγνωστο.
Ο αρχειοφύλακας γνώριζε από την μελέτη των αρχαίων κειμένων το πώς λειτουργούσε αυτή η κατασκευή, όμως δεν πρόλαβε να διαφωτίσει τον σπηλαιολόγο, γιατί πέθανε το 2014.
Η ηλικία αυτής της κατασκευής είναι 11.000 χιλ. έτη.
Ακόμη αρχαιότερα είναι τα μενίρ και οι πέτρες με τις τρύπες στο Hartberg και έχουν σημειωθεί σε αυτόν τον χάρτη.
Πάνω από τις πετρότρυπες (ελευθερη μετάφραση, δεν γνωρίζω τον ακριβή ελληνικό ορισμό) χτίστηκαν πολυ συχνά παρεκκλήσια.
Με την μέθοδο TCN, χρονολογήθηκε η πετρότρυπα στα 13.953 χρόνια,
συν πλην 333 χρόνια. Εννοείται εδώ και είναι σημαντικό, η ηλικία της επεξεργασίας, γιατί το πέτρωμα μπορεί να έχει ηλικία εκατομμυρίων ετών. Η έρευνα ηλικίας της επεξεργασμένης πέτρας, είναι μια πολύπλοκη υπόθεση και διήρκησε 1,5 χρόνο μέχρι να βγει το επιστημονικό αποτέλεσμα χρονολόγησης.
Εδώ το μεγαλύτερο επεξεργασμένο μενίρ που βρέθηκε και εχει μήκος 7.60 μέτρα και βάρος 60-70 τόννους, σε 1100 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Η παραπάνω τεχνικά επεξεργασμένη πέτρα είναι υαλοποιημένη.
Τέτοιες υαλοποιημένες πέτρες υπάρχουν πάρα πολλές στην ευρύτερη περιοχή.
Πάνω βλέπουμε ένα ιζηματογενές πέτρωμα, το οποίο έχει λιώσει, και αυτό μπορεί να συμβει σε θέρμοκρασία 1400 βαθμών.
Στην περιοχή υπάρχουν μέχρι και 70 εκατοστά τέτοιων πετρωμάτων που έχουν λιώσει.
Πάνω ακόμη ένα παρεκκλήσι, το οποίο χτίστηκε πάνω σε μια είσοδο υπόγειας στοάς. Καποια στιγμή υποχώρησε το έδαφος, λόγω του ανοίγματος της εισόδου και το παρεκκλήσι είναι πλέον στραβό.
Στην εικόνα φαίνεται και το ‘εμβλημα του τάγματος που έχτισε το εκκλησάκι. Είναι το τάγμα των Ιησουιτών.
Πολύ συχνά υποχωρεί το έδαφος και στα χωράφια από τρακτέρ και κομπίνες, γιατί ολόκληρη η περιοχή είναι κούφια.
Εδώ το εργαστήριο στο αμερικάνικο πανεπιστήμιο, οπου έγινε η έρευνα χρονολόγησης.
Στην παραπάνω φωτογραφία βλέπουμε έναν διαδρομο, του οποίου η κατασκευή είναι ανεξήγητη. Τα τοιχώματα είναι λες και είναι κομμένα με χάρακα και είναι υαλοποιημένα. Η υαλοποίηση πετρώματος γίνεται εφόσον επεξεργαστεί με 1200 έως 1400 βαθμούς Κελσίου.
Καταρχήν θέλησαν να πάρουν δείγματα από τα τοιχώματα, χωρίς να προκαλέσουν ζημιά. Ετσι σκέφτηκαν να χρησιμοποιήσουν έναν βιομηχανικό ειδικό μαγνήτη, πάνω στον οποίο θα κολλούσαν ίχνη της επεξεργασίας του πετρώματος.
Οπως και έγινε. Τα δείγματα στάλθηκαν σε ειδικό εργαστήριο και τα αποτελέσματα ήταν σοκαριστικά. Τα ίχνη επεξεργασίας που τράβηξε ο μαγνήτης, ήταν υαλοποιημένα. Η υαλοποίηση πετρώματος γίνεται εφόσον επεξεργαστεί με 1200 έως 1400 βαθμούς. Το πέτρωμα έλυωσε στην κυριολεξία.
Στα ίχνη αυτά βρέθηκαν “ροκανίδια” ατσαλιού, καθώς ξεπετάχτηκαν από το εργαλείο που χρησιμοποιήθηκε τότε…
Και οι εργαστηριακές εξετάσεις έδειξαν … ατσάλι.
Και ας φανταστούμε τώρα ατσάλι πριν πάνω από …10.000 χρόνια…
Προσπάθησαν να τρυπήσουν με το μεγαλύτερο σύγχρονο ειδικό τρυπάνι για πέτρες, ένα σημείο του τοιχώματος. Μετά από 5 λεπτά, το τρυπάνι πυρακτώθηκε και δεν μπόρεσαν να συνεχίσουν.
5 εκατοστά μέσα σε 5 λεπτά … και η κεφαλή του τρυπανιού πυρακτώθηκε βγαζοντας καπνούς. Τόσο σκληρό είναι αυτό το πέτρωμα…
Σιγουρα δεν φτιάχτηκε ο διάδρομος αυτός με σφυρί και καλέμι…
Μια αμερικάνικη εταιρεία που διαθέτει το πιο σύγχρονο λέιζερ χώρου, έκανε μετρήσεις στον διάδρομο αυτόν.
Σε 6 μέτρα μήκος και με 172.000.000 εκατομμύρια σημεία μέτρησης, έγινε η μέτρηση με το μηχάνημα της παραπάνω φωτογραφίας. Το αποτέλεσμα της μέτρησης έδειξε ακρίβεια 0,2 χιλιοστά.
Δηλαδή πρόκειται για μια κατασκευή, της οποίας η ακρίβεια δεν μπορεί να είναι, ή δεν “πρέπει” να είναι αληθινή !
Η ομάδα του δρ. Κους ήρθε σε επαφή με μια μεγάλη εταιρεία που κατασκευάζει τούννελ, η οποία του απάντησε πως είναι αδύνατον να φτιαχτεί ένα τέτοιο μηχάνημα, που ανοίγει σήραγγα ύψους 1.60 μ. και φάρδους 70 εκατοστών.
Κλείνοντας την παρουσίασή του, λέει ο δρ. Κους πως είναι σημαντικό να γνωρίζουμε το παρελθόν μας και να μην ισχυριζόμαστε δογματικά κάτι, το οποίο δεν μπορούμε να αποδείξουμε…
Σχόλιο Αναστασίας Παπαδάκη :
Ακούγοντας για αυτήν την υαλοποίηση πέτρας, την οποία δεν μπορεί να τρυπήσει ούτε το ισχυρότερο τρυπάνι, θυμήθηκα τον Μέγα Αλέξανδρο.
Σύμφωνα με κάποια κείμενα, πήγε και σφράγισε στην Ασία πύλες προς το εσωτερικό της γης, με χαλκό και “ασύγκριτον ύαλον”, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται. Το έκανε αυτό για να εμποδίσει τα ρυπαρά γένη να βγουν στην επιφάνεια της γης. Ο ίδιος πολέμησε σύμφωνα με τους ιστορικούς σώμα με σώμα με τέτοια ανθρωποζωόμορφα όντα, όπως π.χ. οι κυνοκέφαλοι.
Μήπως αυτός ο “ασύγκριτος ύαλος” ήταν η τεχνολογία υαλοποίησης πετρωμάτων, και κατόπιν έγιναν αυτές οι πύλες αδιάτρητες και αδιαπέραστες ;….. Μήπως ;;;…..
ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΕΔΩ :
νανοι και ημιγυμνες .. τι απεγιναν ; γιατι παντα ακουμε για ζωη μεσα στην γη σαν τα παραπανω αλλα ως δια μαγειας κανεις δεν βλεπει στις μερες μας πια τιποτα ;
μπραβο Χρησταρα πολυ καλος.