Η επιβλητική μαρμάρινη στήλη, ύψους 1,48 μ. και πλάτους 0,80 μ., από πεντελικό μάρμαρο, της οποίας δεν σώζεται η αριστερή πλευρά και το ανώτερο τμήμα, φέρει ανάγλυφη παράσταση όρθιας γυναικείας μορφής που φορά αργείτικο πέπλο. Στο κάτω μέρος της στήλης, αριστερά, σώζεται τμήμα από τον κορμό ενός φοινικόδενδρου, ιερού δένδρου του Απόλλωνα, με κομμένα προεξέχοντα κλαδιά.
Το αντικείμενο που κρατά η γυναίκα της στήλης είναι ένα συκώτι, που εικονίζεται από τη μπροστινή πλευρά με διακριτό τον δεξιό και τον αριστερό ανατομικό λοβό και τον δρεπανόσχημο σύνδεσμο ανάμεσα. Για την ακρίβεια πρόκειται για το «μαντικoν ήπαρ», το συκώτι δηλαδή του θυσιασμένου ζώου από την εξέταση του οποίου οι ιερείς προέβλεπαν το μέλλον (σπλαγχνοσκοπία). Το συκώτι λειτουργεί ως το προσδιοριστικό στοιχείο για την ιδιότητα της απεικονιζόμενης γυναίκας. Πρόκειται για μια ιέρεια-μάντισσα.
Η προέλευση της στήλης από τη Μαντίνεια σε συνδυασμό με την ιδιότητά της οδηγούν στην ταύτισή της με την περίφημη Διοτίμα.
Η Διοτίμα, ιέρεια του Απόλλωνα στο ναό του θεού στη Μαντίνεια, είναι γνωστή από τις φιλολογικές πηγές ως η ιέρεια εκείνη που πραγματοποίησε τον καθαρμό της Αθήνας μετά το τρίτο κύμα του λοιμού ο οποίος έπληξε την πόλη το 429 π.Χ., στις αρχές του Πελοποννησιακού Πολέμου. Κυρίως όμως είναι γνωστή από το Συμπόσιο του Πλάτωνα, στο οποίο ο Σωκράτης μεταφέρει στους συνδαιτημόνες του τον διάλογο που είχε με την πάνσοφη αυτή γυναίκα, η οποία, κατά ομολογία του ίδιου, του δίδαξε τα μυστήρια και τους αναβαθμούς του θεικού Έρωτα. Η στήλη βρέθηκε το 1887 στην αγορά της αρχαίας Μαντίνειας της Αρκαδίας, ανάμεσα στον νότιο αναλημματικό τοίχο του θεάτρου και στον ναό που έχει υποθετικά ταυτιστεί με τον ναό της Ήρας.
Επειδή, ωστόσο, η θέση εύρεσής της δεν είναι η αρχική δεν μπορεί να αποκλειστεί και η πιθανότητα να ήταν αρχικά στημένη πάνω στον τάφο της περιώνυμης ιέρειας-μάντισσας.
Η έρευνα έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο δημιουργός της τιμητικής στήλης, ήταν προφανώς πελοποννησιακής καταγωγής, έζησε στην Αθήνα και επηρεάστηκε από την καλλιτεχνική παραγωγή του γλύπτη Αλκαμένη.
Αίθουσα 17 του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου (αριθ. ευρ. 226)
Εικ. 1,2 από την επίσκεψή μου στο μουσείο
Εικ. 3.Από το διαδίκτυο.
ΠΗΓΗ Ελένη Ελαφηβόλου https://www.facebook.com/profile.php?id=100006135674947